کد مطلب:38 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:433
احکام وضو
(مساله 305) كسی كه در كارهای وضو وشرایط آن - مثل پاك بودن آب و غصبی نبودن آن - خیلی شك می كند, باید به شك خود اعتنا نكند.
(مـسـاله 306) اگر شك كند كه وضوی او باطل شده است یا نه , بنا می گذارد كه وضوی او باقی اسـت .
ولـی اگر بعد از بول استبرا نكرده ووضو گرفته باشد وبعد از وضو رطوبتی از او بیرون آید كه نداند بول است یا چیز دیگر, وضوی او باطل است .
(مساله 307) كسی كه شك دارد وضو گرفته یا نه باید وضو بگیرد.
(مـسـاله 308) كسی كه می داند وضو گرفته وحدثی هم از او سر زده , مثلا بول كرده , اگرنداند كـدام جلوتر بوده , چنانچه پیش از نماز است , باید وضو بگیرد.
و اگر در بین نمازاست احتیاط آن اسـت كـه نـمـاز را تـمام كند وبا وضوی دیگر اعاده كند و اگر بعد از نمازاست نمازی كه خوانده صحیح است وبرای نمازهای بعد باید وضو بگیرد.
(مساله 309) اگر بعد از وضو یا در بین آن یقین كند كه بعضی جاها را نشسته یامسح نكرده است , چـنـانـچـه رطوبت جاهایی كه پیش از آن است خشك شده , بایددو باره وضو بگیرد واگر خشك نـشده باید جایی را كه فراموش كرده وآنچه بعد از آن است بشوید یا مسح كند و اگر در بین وضو در شستن یا مسح كردن جایی شك كندباید به همین دستور عمل كند.
(مساله 310) اگر بعد از نماز شك كند كه وضو گرفته یا نه , در صورتی كه احتمال می دهد پیش از نـماز به حكم لزوم وضو برای نماز ملتفت بوده , نماز او صحیح است , ولی باید برای نمازهای بعد وضو بگیرد.
(مساله 311) اگر در بین نماز شك كند كه وضو گرفته یا نه , احتیاط لازم آن است كه نماز را تمام كند وبعد با وضوی دیگر آن را اعاده نماید.
(مـساله 312) اگر بعد از نماز شك كند, كه قبل از نماز وضوی او باطل شده یا بعد ازنماز, نمازی كه خوانده صحیح است .
(مـسـالـه 313) اگر انسان مرضی دارد كه بول او قطره قطره می ریزد یا نمی تواند ازبیرون آمدن غائط خود داری كند, چنانچه یقین دارد كه از اول وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن ونماز خـوانـدن مهلت پیدا می كند, باید نماز را در وقتی كه مهلت پیدا می كند بخواند واگر مهلت او به مقدار كارهای واجب نماز است , باید دروقتی كه مهلت دارد, فقط كارهای واجب نماز را بجا آورد وكارهای مستحب آن مانند اذان واقامه وقنوت را ترك نماید.
(مـساله 314) اگر به مقدار وضو ونماز مهلت پیدا نمی كند ودر بین نماز چند دفعه بول یا غائط از او خـارج می شود, كه اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضو بگیرد سخت نیست , باید ظرف آبی پهلوی خـود بـگذارد وهر وقت بول یا غائط از او خارج شد,فورا وضو بگیرد وبقیه نماز را بخواند.
و احتیاط واجـب آن اسـت كه كسی كه نمی تواند خود را از بول یا خارج شدن غائط, نگاه دارد ووضو در بین نماز موجب به هم خوردن موالات نماز شود, همان نماز را دو باره با یك وضو بخواند واگر دربین آن نماز وضوی او باطل شد اعتنا نكند.
(مساله 315) كسی كه بول یا غائط طوری پی در پی از او خارج می شود كه وضوگرفتن بعد از هر دفـعه برای او سخت است , اگر بتواند مقداری از نماز را با وضوبخواند باید برای هر نماز یك وضو بگیرد.
(مساله 316) كسی كه بول یا غائط پی در پی از او خارج می شود اگر نتواند هیچ مقدار از نماز را با وضو بخواند, احتیاط واجب آن است كه برای هر نماز یك وضوبگیرد.
(مـسـالـه 317) اگـر مـرضی دارد كه نمی تواند از خارج شدن باد جلوگیری كند باید به وظیفه كسانی كه نمی توانند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری كنند عمل نماید.
(مـسـاله 318) كسی كه بول یا غائط پی در پی از او خارج می شود, باید برای هر نمازوضو بگیرد و فورا مشغول نماز شود ولی برای بجا آوردن سجده وتشهد فراموش شده ونماز احتیاط كه باید بعد از نماز انجام داد, در صورتی كه آنها را بعد از نماز فورابجا بیاورد, وضو گرفتن لازم نیست .
(مساله 319) كسی كه بول او قطره قطره می ریزد, باید برای نماز بوسیله كیسه ای كه درآن پنبه یا چـیـز دیـگـری اسـت كه از رسیدن بول به جاهای دیگر جلوگیری می كند, خود را حفظ نماید, و احـتـیاط واجب آن است كه پیش از هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد, ونیز كسی كه نمی تواند از بیرون آمدن غائطخودداری كند چنانچه ممكن باشد باید بمقدار نماز از رسیدن غائ ط بـه جـاهـای دیـگرجلوگیری نماید, واحتیاط واجب آن است كه اگر مشقت ندارد, برای هر نماز مخرج غائط را آب بكشد.
(مـسـاله 320) كسی كه نمی تواند از بیرون آمدن بول وغائط خودداری كند درصورتی كه ممكن باشد, باید به مقدار نماز از خارج شدن بول وغائط جلوگیری نماید اگر چه خرج داشته باشد.
بلكه اگر مرض او به آسانی معالجه می شود, احتیاطواجب آن است كه خود را معالجه نماید.
(مـساله 321) كسی كه نمی تواند از بیرون آمدن بول وغائط خود داری كند, بعد ازآن كه مرض او خوب شد, لازم نیست نمازهایی را كه در وقت مرض مطابق وظیفه اش خوانده قضا نماید ولی اگر در بین وقت نماز مرض او خوب شود, بایدنمازی را كه در آنوقت خوانده دو باره بخواند.
اعمالی كه باید برای آنها وضو گرفت (مساله 322) برای شش عمل وضو گرفتن واجب است : اول - برای نمازهای واجب غیر از نماز میت و در نمازهای مستحب وضو شرطصحت است .
دوم - بـرای سجده وتشهد فراموش شده , اگر بین آنها ونماز, حدثی از او سر زده ,مثلا بول كرده باشد, واحتیاط واجب آن است كه برای سجده سهو هم وضوبگیرد.
سوم - برای طواف واجب خانه كعبه .
چهارم - اگر نذر یا عهد كرده یا قسم خورده باشد كه وضو بگیرد.
پنجم - اگر نذر كرده باشد كه جایی از بدن خود را به خط قرآن برساند.
ششم - برای آب كشیدن قرآنی كه نجس شده , یا بیرون آوردن آن از محلی كه بودن قرآن در آنجا اهـانـت بـه قـرآن بـاشـد در صورتی كه مجبور باشد, دست یا جای دیگربدن خود را به خط قرآن بـرساند, ولی چنانچه معطل شدن به مقدار وضوبی احترامی به قرآن باشد, باید بدون این كه وضو بگیرد, قرآن را از آنجا بیرون آوردو اگر نجس شد آب بكشد.
(مـسـالـه 323) مس نمودن خط قرآن - یعنی رساندن جایی از بدن به خط قرآن -برای كسی كه وضـو نـدارد حـرام است , واحتیاط مستحب آن است كه موی خود راهم به خط قرآن نرساند.
ولی اگر قرآن را به زبان فارسی یا به زبان دیگر ترجمه كنندمس آن اشكال ندارد.
(مـسـاله 324) جلوگیری بچه و دیوانه از مس خط قرآن واجب نیست ولی اگر مس نمودن آنان بی احترامی بقرآن باشد, باید از آنان جلوگیری كنند.
(مـسـاله 325) كسی كه وضو ندارد, حرام است اسم خداوند متعال را به هر لغت نوشته شده باشد, مس نماید.
واحتیاط واجب آن است كه اسم مبارك پیغمبر (ص )و امامان وحضرت زهرا (ع ) را هم مس ننماید.
(مـسـالـه 326) اگـر پـیـش از وقت نماز به قصد این كه با طهارت باشد, وضو بگیرد یاغسل كند صحیح است .
ونزدیك وقت نماز هم اگر به قصد مهیا بودن برای نمازوضو بگیرد اشكال ندارد.
(مـسـالـه 327) كـسـی كه یقین دارد وقت داخل شده اگر نیت وضوی واجب كند وبعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده وضوی او صحیح است .
(مـسـاله 328) مستحب است انسان برای نماز میت وزیارت اهل قبور ورفتن به مسجد وحرم ائمه (ع ) وضـو بگیرد, و همچنین برای همراه داشتن قرآن وخواندن ونوشتن آن ونیز برای مس حاشیه قرآن و برای خوابیدن , وضو گرفتن مستحب است .
و نیز مستحب است كسی كه وضو دارد, دوباره وضـو بگیرد.
و اگر برای یكی ازاین كارها وضو بگیرد هر كاری را كه باید با وضو انجام داد می تواند بجا آورد مثلامی تواند با آن وضو نماز بخواند.
مبطلات وضو (مساله 329) هفت چیز وضو را باطل می كند: اول - بول .
دوم - غائط.
سوم - باد معده وروده كه از مخرج غائط خارج شود.
چهارم - خوابی كه بواسطه آن چشم نبیند وگوش نشنود اما اگر چشم نبیند ولی گوش بشنود, وضو باطل نمی شود.
پنجم - چیزهایی كه عقل را از بین می برد مانند: دیوانگی ومستی وبیهوشی .
ششم - استحاضه زنان كه بعدا گفته می شود.
هـفـتم -كاری كه برای آن باید غسل كرد مانند جنابت و حیض و نفاس , و حكم مس میت در جای خود گفته می شود.
احكام وضوی جبیره ای
چـیـزی كـه بـا آن زخم وشكسته را می بندند ودوایی كه روی زخم ومانند آن می گذارندجبیره نامیده می شود.
(مـساله 330) اگر در یكی از جاهای وضو زخم یا دمل یا شكستگی باشد چنانچه روی آن باز است وآب برای آن ضرر ندارد, باید بطور معمول وضو گرفت .
(مـسـالـه 331) اگـر زخـم یـادمل یا شكستگی در صورت ودست ها است وروی آن بازاست وآب ریـختن روی آن ضرر دارد چنانچه كشیدن دست تر بر آن ضرر ندارد بنابراحتیاط باید دست تر بر آن بكشد واگر این مقدار هم ضرر دارد یا زخم نجس است ونمی شود آب كشید, باید اطراف زخم را بـطـوری كـه در وضو گفته شد از بالا به پایین بشویدوگذاردن پارچه روی زخم ودست برآن كشیدن لازم نیست اگر چه بهتر است .
و در شكستگی , احتیاط واجب ضم تیمم است .
(مـسـالـه 332) اگـر زخـم یا دمل یا شكستگی در جلوی سر یا روی پاها است و روی آن باز است , چـنـانـچه نتواند آن را مسح كند, احوط آن است كه پارچه پاكی روی آن بگذارد و روی پارچه را با تری آب وضو كه در دست مانده مسح كند و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد, مسح لازم نیست ولی در هر دو صورت باید بعد از وضو تیمم نماید.
(مساله 333) اگر روی دمل یا زخم یا شكستگی بسته باشد, چنانچه باز كردن آن ممكن است وآب هم برای آن ضرر ندارد, باید باز كند و وضو بگیرد, چه زخم ومانند آن در صورت و دست ها باشد, یا جلوی سر وروی پاها.
(مـسـالـه 334) اگر زخم یا دمل یا شكستگی در صورت یا دستها باشد وبشود روی آن را باز كرد, چـنـانـچـه ریختن آب روی آن ضرر دارد و كشیدن دست تر ضرر نداردكشیدن دست تر روی آن كافی است وپارچه گذاردن ودست روی آن كشیدن لازم نیست اگر چه احتیاطا خوب است .
(مـسـالـه 335) اگر نمی شود روی زخم را باز كرد ولی زخم و چیزی كه روی آن گذاشته , پاك است ورساندن آب به زخم ممكن است وضرر هم ندارد, باید آبرا به روی زخم برساند و اگر زخم یا چیزی كه روی آن گذاشته نجس است , چنانچه آب كشیدن آن ورساندن آب به روی زخم ممكن بـاشـد, بـاید آن را آب بكشد وموقع وضوآب را به زخم برساند, ودر صورتی كه آب برای زخم ضرر دارد, یا آن كه رساندن آب به روی زخم ممكن نیست , باید اطراف زخم را بشوید واگر جبیره پاك اسـت ,روی آن مـسـح كـنـد واگر جبیره نجس است یا نمی شود روی آن را دست تر كشید -مثلا دوایی است كه بدست می چسبد - احتیاطا پارچه پاكی را بطوری كه به بستن ومانند آن جز جبیره حـساب شود, روی آن قرار دهد ودست تر روی آن بكشدو اگرتمام محل تیمم یا بعض آن بی مانع بـاشـد تیمم هم بنماید و نیز اگر عمل به دستورمذكور ممكن نیست , احتیاط واجب آن است كه وضـو بگیرد وتیمم هم بنماید, واگرمواضع تیمم پوشیده باشد وضوی جبیره ای كافی است وتیمم جبیره ای لازم نیست .
(مـساله 336) اگر جبیره تمام صورت یا تمام یكی از دست ها یا تمام هر دو دست راگرفته باشد, بـایـد وضـوی جـبیره ای بگیرد وبنابر احتیاط واجب اگر تمام یا بعض مواضع تیمم پوشیده نیست تیمم هم بنماید.
(مـسـالـه 337) اگـر جـبـیره تمام اعضای وضو را گرفته باشد, بنابر احتیاط واجب بایدوضوی جبیره ای بگیرد وتیمم هم بنماید.
(مساله 338) كسی كه در كف دست وانگشت ها جبیره دارد ودر موقع وضو دست روی آن كشیده است , باید سر وپاها را با همان رطوبت مسح كند.
(مساله 339) اگر جبیره تمام پهنای روی پا را گرفته ولی مقداری از طرف انگشتان ومقداری از طـرف بـالای پا باز است , باید جاهایی كه باز است روی پا را, و جایی كه جبیره است روی جبیره را مسح كند.
(مساله 340) اگر در صورت یا دست ها چند جبیره باشد, باید بین آنها را بشویدواگر جبیره ها در سـر یـا روی پاها باشد, باید بین آنها را مسح كند ودر جاهایی كه جبیره است باید به دستور جبیره عمل نماید.
(مساله 341) اگر جبیره بیشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نیست , باید بـه دسـتـور جـبیره عمل كند وبنابر احتیاط واجب تیمم هم بنماید, واگربرداشتن جبیره ممكن اسـت باید جبیره را بردارد, پس اگر زخم در صورت ودست ها است اطراف آن را بشوید واگر در سر یا روی پاها است اطراف آن را مسح كند وبرای جای زخم به دستور جبیره عمل نماید.
(مـساله 342) اگر در جای وضو زخم و جراحت و شكستگی نیست ولی به جهت دیگری آب برای آن ضرر دارد, باید تیمم كند واحتیاط مستحب آن است كه وضوی جبیره ای هم بگیرد.
(مـساله 343) اگر جایی از اعضای وضو را رگ زده است ونمی تواند آن را آب بكشدیا آب برای آن ضرر دارد, به دستور جبیره عمل كند.
(مـساله 344) اگر در جای وضو یا غسل چیزی چسبیده است كه برداشتن آن ممكن نیست , یا به قـدری مـشقت دارد كه نمی شود تحمل كرد, باید به دستور جبیره عمل كند وبنابر احتیاط واجب اگر تمام یا بعض محل تیمم بی مانع باشد, تیمم هم بنماید چنانچه گفته شد.
(مساله 345) غسل جبیره ای مثل وضوی جبیره ای است , و احوط آن است كه ترتیبی بجا آورد.
(مـسـالـه 346) كـسـی كـه وظیفه او تیمم است اگر در بعضی از جاهای تیمم او زخم یادمل یا شكستگی باشد, باید دستور وضوی جبیره ای , تیمم جبیره ای نماید.
(مساله 347) كسی كه باید با وضو یا غسل جبیره ای نماز بخواند, چنانچه بداندكه تا آخر وقت عذر او بـرطرف نمی شود, می تواند در اول وقت نماز بخواند.
ولی اگرامید دارد كه تا آخر وقت عذر او برطرف می شود احتیاط واجب آن است كه صبركند واگر عذر او برطرف نشد در آخر وقت نماز را باوضو یا غسل جبیره ای بجاآورد.
(مـسـاله 348) اگر انسان برای مرضی كه در چشم او است روی چشم خود رابچسباند, باید وضو وغسل را جبیره ای انجام دهد واحتیاط آن است كه تیمم هم بنماید.
(مساله 349) كسی كه نمی داند وظیفه اش تیمم است یا وضوی جبیره ای بنابراحتیاط واجب باید هر دو را بجا آورد.
(مـسـالـه 350) نـمـازهایی را كه انسان با وضوی جبیره ای خوانده صحیح است ولی بعد از آن كه عذرش برطرف شد وهنوز وضوی جبیره ای باطل نشده است , برای نمازهای بعد بنابراحتیاط لازم بـایـد وضـو بگیرد.
بلكه بنابر احتیاط اگر در وقت ,عذرش برطرف شود نمازش را با وضوی جدید اعاده نماید.
غسلهای واجب غسلهای واجب هفت است : اول - غسل جنابت .
دوم - غسل حیض .
سوم - غسل نفاس .
چهارم - غسل استحاضه .
پنجم - غسل مس میت .
ششم - غسل میت .
هفتم - غسلی كه بواسطه نذر وقسم ومانند اینها واجب می شود.
(مـسـاله 306) اگر شك كند كه وضوی او باطل شده است یا نه , بنا می گذارد كه وضوی او باقی اسـت .
ولـی اگر بعد از بول استبرا نكرده ووضو گرفته باشد وبعد از وضو رطوبتی از او بیرون آید كه نداند بول است یا چیز دیگر, وضوی او باطل است .
(مساله 307) كسی كه شك دارد وضو گرفته یا نه باید وضو بگیرد.
(مـسـاله 308) كسی كه می داند وضو گرفته وحدثی هم از او سر زده , مثلا بول كرده , اگرنداند كـدام جلوتر بوده , چنانچه پیش از نماز است , باید وضو بگیرد.
و اگر در بین نمازاست احتیاط آن اسـت كـه نـمـاز را تـمام كند وبا وضوی دیگر اعاده كند و اگر بعد از نمازاست نمازی كه خوانده صحیح است وبرای نمازهای بعد باید وضو بگیرد.
(مساله 309) اگر بعد از وضو یا در بین آن یقین كند كه بعضی جاها را نشسته یامسح نكرده است , چـنـانـچـه رطوبت جاهایی كه پیش از آن است خشك شده , بایددو باره وضو بگیرد واگر خشك نـشده باید جایی را كه فراموش كرده وآنچه بعد از آن است بشوید یا مسح كند و اگر در بین وضو در شستن یا مسح كردن جایی شك كندباید به همین دستور عمل كند.
(مساله 310) اگر بعد از نماز شك كند كه وضو گرفته یا نه , در صورتی كه احتمال می دهد پیش از نـماز به حكم لزوم وضو برای نماز ملتفت بوده , نماز او صحیح است , ولی باید برای نمازهای بعد وضو بگیرد.
(مساله 311) اگر در بین نماز شك كند كه وضو گرفته یا نه , احتیاط لازم آن است كه نماز را تمام كند وبعد با وضوی دیگر آن را اعاده نماید.
(مـساله 312) اگر بعد از نماز شك كند, كه قبل از نماز وضوی او باطل شده یا بعد ازنماز, نمازی كه خوانده صحیح است .
(مـسـالـه 313) اگر انسان مرضی دارد كه بول او قطره قطره می ریزد یا نمی تواند ازبیرون آمدن غائط خود داری كند, چنانچه یقین دارد كه از اول وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن ونماز خـوانـدن مهلت پیدا می كند, باید نماز را در وقتی كه مهلت پیدا می كند بخواند واگر مهلت او به مقدار كارهای واجب نماز است , باید دروقتی كه مهلت دارد, فقط كارهای واجب نماز را بجا آورد وكارهای مستحب آن مانند اذان واقامه وقنوت را ترك نماید.
(مـساله 314) اگر به مقدار وضو ونماز مهلت پیدا نمی كند ودر بین نماز چند دفعه بول یا غائط از او خـارج می شود, كه اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضو بگیرد سخت نیست , باید ظرف آبی پهلوی خـود بـگذارد وهر وقت بول یا غائط از او خارج شد,فورا وضو بگیرد وبقیه نماز را بخواند.
و احتیاط واجـب آن اسـت كه كسی كه نمی تواند خود را از بول یا خارج شدن غائط, نگاه دارد ووضو در بین نماز موجب به هم خوردن موالات نماز شود, همان نماز را دو باره با یك وضو بخواند واگر دربین آن نماز وضوی او باطل شد اعتنا نكند.
(مساله 315) كسی كه بول یا غائط طوری پی در پی از او خارج می شود كه وضوگرفتن بعد از هر دفـعه برای او سخت است , اگر بتواند مقداری از نماز را با وضوبخواند باید برای هر نماز یك وضو بگیرد.
(مساله 316) كسی كه بول یا غائط پی در پی از او خارج می شود اگر نتواند هیچ مقدار از نماز را با وضو بخواند, احتیاط واجب آن است كه برای هر نماز یك وضوبگیرد.
(مـسـالـه 317) اگـر مـرضی دارد كه نمی تواند از خارج شدن باد جلوگیری كند باید به وظیفه كسانی كه نمی توانند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری كنند عمل نماید.
(مـسـاله 318) كسی كه بول یا غائط پی در پی از او خارج می شود, باید برای هر نمازوضو بگیرد و فورا مشغول نماز شود ولی برای بجا آوردن سجده وتشهد فراموش شده ونماز احتیاط كه باید بعد از نماز انجام داد, در صورتی كه آنها را بعد از نماز فورابجا بیاورد, وضو گرفتن لازم نیست .
(مساله 319) كسی كه بول او قطره قطره می ریزد, باید برای نماز بوسیله كیسه ای كه درآن پنبه یا چـیـز دیـگـری اسـت كه از رسیدن بول به جاهای دیگر جلوگیری می كند, خود را حفظ نماید, و احـتـیاط واجب آن است كه پیش از هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد, ونیز كسی كه نمی تواند از بیرون آمدن غائطخودداری كند چنانچه ممكن باشد باید بمقدار نماز از رسیدن غائ ط بـه جـاهـای دیـگرجلوگیری نماید, واحتیاط واجب آن است كه اگر مشقت ندارد, برای هر نماز مخرج غائط را آب بكشد.
(مـسـاله 320) كسی كه نمی تواند از بیرون آمدن بول وغائط خودداری كند درصورتی كه ممكن باشد, باید به مقدار نماز از خارج شدن بول وغائط جلوگیری نماید اگر چه خرج داشته باشد.
بلكه اگر مرض او به آسانی معالجه می شود, احتیاطواجب آن است كه خود را معالجه نماید.
(مـساله 321) كسی كه نمی تواند از بیرون آمدن بول وغائط خود داری كند, بعد ازآن كه مرض او خوب شد, لازم نیست نمازهایی را كه در وقت مرض مطابق وظیفه اش خوانده قضا نماید ولی اگر در بین وقت نماز مرض او خوب شود, بایدنمازی را كه در آنوقت خوانده دو باره بخواند.
اعمالی كه باید برای آنها وضو گرفت (مساله 322) برای شش عمل وضو گرفتن واجب است : اول - برای نمازهای واجب غیر از نماز میت و در نمازهای مستحب وضو شرطصحت است .
دوم - بـرای سجده وتشهد فراموش شده , اگر بین آنها ونماز, حدثی از او سر زده ,مثلا بول كرده باشد, واحتیاط واجب آن است كه برای سجده سهو هم وضوبگیرد.
سوم - برای طواف واجب خانه كعبه .
چهارم - اگر نذر یا عهد كرده یا قسم خورده باشد كه وضو بگیرد.
پنجم - اگر نذر كرده باشد كه جایی از بدن خود را به خط قرآن برساند.
ششم - برای آب كشیدن قرآنی كه نجس شده , یا بیرون آوردن آن از محلی كه بودن قرآن در آنجا اهـانـت بـه قـرآن بـاشـد در صورتی كه مجبور باشد, دست یا جای دیگربدن خود را به خط قرآن بـرساند, ولی چنانچه معطل شدن به مقدار وضوبی احترامی به قرآن باشد, باید بدون این كه وضو بگیرد, قرآن را از آنجا بیرون آوردو اگر نجس شد آب بكشد.
(مـسـالـه 323) مس نمودن خط قرآن - یعنی رساندن جایی از بدن به خط قرآن -برای كسی كه وضـو نـدارد حـرام است , واحتیاط مستحب آن است كه موی خود راهم به خط قرآن نرساند.
ولی اگر قرآن را به زبان فارسی یا به زبان دیگر ترجمه كنندمس آن اشكال ندارد.
(مـسـاله 324) جلوگیری بچه و دیوانه از مس خط قرآن واجب نیست ولی اگر مس نمودن آنان بی احترامی بقرآن باشد, باید از آنان جلوگیری كنند.
(مـسـاله 325) كسی كه وضو ندارد, حرام است اسم خداوند متعال را به هر لغت نوشته شده باشد, مس نماید.
واحتیاط واجب آن است كه اسم مبارك پیغمبر (ص )و امامان وحضرت زهرا (ع ) را هم مس ننماید.
(مـسـالـه 326) اگـر پـیـش از وقت نماز به قصد این كه با طهارت باشد, وضو بگیرد یاغسل كند صحیح است .
ونزدیك وقت نماز هم اگر به قصد مهیا بودن برای نمازوضو بگیرد اشكال ندارد.
(مـسـالـه 327) كـسـی كه یقین دارد وقت داخل شده اگر نیت وضوی واجب كند وبعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده وضوی او صحیح است .
(مـسـاله 328) مستحب است انسان برای نماز میت وزیارت اهل قبور ورفتن به مسجد وحرم ائمه (ع ) وضـو بگیرد, و همچنین برای همراه داشتن قرآن وخواندن ونوشتن آن ونیز برای مس حاشیه قرآن و برای خوابیدن , وضو گرفتن مستحب است .
و نیز مستحب است كسی كه وضو دارد, دوباره وضـو بگیرد.
و اگر برای یكی ازاین كارها وضو بگیرد هر كاری را كه باید با وضو انجام داد می تواند بجا آورد مثلامی تواند با آن وضو نماز بخواند.
مبطلات وضو (مساله 329) هفت چیز وضو را باطل می كند: اول - بول .
دوم - غائط.
سوم - باد معده وروده كه از مخرج غائط خارج شود.
چهارم - خوابی كه بواسطه آن چشم نبیند وگوش نشنود اما اگر چشم نبیند ولی گوش بشنود, وضو باطل نمی شود.
پنجم - چیزهایی كه عقل را از بین می برد مانند: دیوانگی ومستی وبیهوشی .
ششم - استحاضه زنان كه بعدا گفته می شود.
هـفـتم -كاری كه برای آن باید غسل كرد مانند جنابت و حیض و نفاس , و حكم مس میت در جای خود گفته می شود.
احكام وضوی جبیره ای
چـیـزی كـه بـا آن زخم وشكسته را می بندند ودوایی كه روی زخم ومانند آن می گذارندجبیره نامیده می شود.
(مـساله 330) اگر در یكی از جاهای وضو زخم یا دمل یا شكستگی باشد چنانچه روی آن باز است وآب برای آن ضرر ندارد, باید بطور معمول وضو گرفت .
(مـسـالـه 331) اگـر زخـم یـادمل یا شكستگی در صورت ودست ها است وروی آن بازاست وآب ریـختن روی آن ضرر دارد چنانچه كشیدن دست تر بر آن ضرر ندارد بنابراحتیاط باید دست تر بر آن بكشد واگر این مقدار هم ضرر دارد یا زخم نجس است ونمی شود آب كشید, باید اطراف زخم را بـطـوری كـه در وضو گفته شد از بالا به پایین بشویدوگذاردن پارچه روی زخم ودست برآن كشیدن لازم نیست اگر چه بهتر است .
و در شكستگی , احتیاط واجب ضم تیمم است .
(مـسـالـه 332) اگـر زخـم یا دمل یا شكستگی در جلوی سر یا روی پاها است و روی آن باز است , چـنـانـچه نتواند آن را مسح كند, احوط آن است كه پارچه پاكی روی آن بگذارد و روی پارچه را با تری آب وضو كه در دست مانده مسح كند و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد, مسح لازم نیست ولی در هر دو صورت باید بعد از وضو تیمم نماید.
(مساله 333) اگر روی دمل یا زخم یا شكستگی بسته باشد, چنانچه باز كردن آن ممكن است وآب هم برای آن ضرر ندارد, باید باز كند و وضو بگیرد, چه زخم ومانند آن در صورت و دست ها باشد, یا جلوی سر وروی پاها.
(مـسـالـه 334) اگر زخم یا دمل یا شكستگی در صورت یا دستها باشد وبشود روی آن را باز كرد, چـنـانـچـه ریختن آب روی آن ضرر دارد و كشیدن دست تر ضرر نداردكشیدن دست تر روی آن كافی است وپارچه گذاردن ودست روی آن كشیدن لازم نیست اگر چه احتیاطا خوب است .
(مـسـالـه 335) اگر نمی شود روی زخم را باز كرد ولی زخم و چیزی كه روی آن گذاشته , پاك است ورساندن آب به زخم ممكن است وضرر هم ندارد, باید آبرا به روی زخم برساند و اگر زخم یا چیزی كه روی آن گذاشته نجس است , چنانچه آب كشیدن آن ورساندن آب به روی زخم ممكن بـاشـد, بـاید آن را آب بكشد وموقع وضوآب را به زخم برساند, ودر صورتی كه آب برای زخم ضرر دارد, یا آن كه رساندن آب به روی زخم ممكن نیست , باید اطراف زخم را بشوید واگر جبیره پاك اسـت ,روی آن مـسـح كـنـد واگر جبیره نجس است یا نمی شود روی آن را دست تر كشید -مثلا دوایی است كه بدست می چسبد - احتیاطا پارچه پاكی را بطوری كه به بستن ومانند آن جز جبیره حـساب شود, روی آن قرار دهد ودست تر روی آن بكشدو اگرتمام محل تیمم یا بعض آن بی مانع بـاشـد تیمم هم بنماید و نیز اگر عمل به دستورمذكور ممكن نیست , احتیاط واجب آن است كه وضـو بگیرد وتیمم هم بنماید, واگرمواضع تیمم پوشیده باشد وضوی جبیره ای كافی است وتیمم جبیره ای لازم نیست .
(مـساله 336) اگر جبیره تمام صورت یا تمام یكی از دست ها یا تمام هر دو دست راگرفته باشد, بـایـد وضـوی جـبیره ای بگیرد وبنابر احتیاط واجب اگر تمام یا بعض مواضع تیمم پوشیده نیست تیمم هم بنماید.
(مـسـالـه 337) اگـر جـبـیره تمام اعضای وضو را گرفته باشد, بنابر احتیاط واجب بایدوضوی جبیره ای بگیرد وتیمم هم بنماید.
(مساله 338) كسی كه در كف دست وانگشت ها جبیره دارد ودر موقع وضو دست روی آن كشیده است , باید سر وپاها را با همان رطوبت مسح كند.
(مساله 339) اگر جبیره تمام پهنای روی پا را گرفته ولی مقداری از طرف انگشتان ومقداری از طـرف بـالای پا باز است , باید جاهایی كه باز است روی پا را, و جایی كه جبیره است روی جبیره را مسح كند.
(مساله 340) اگر در صورت یا دست ها چند جبیره باشد, باید بین آنها را بشویدواگر جبیره ها در سـر یـا روی پاها باشد, باید بین آنها را مسح كند ودر جاهایی كه جبیره است باید به دستور جبیره عمل نماید.
(مساله 341) اگر جبیره بیشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نیست , باید بـه دسـتـور جـبیره عمل كند وبنابر احتیاط واجب تیمم هم بنماید, واگربرداشتن جبیره ممكن اسـت باید جبیره را بردارد, پس اگر زخم در صورت ودست ها است اطراف آن را بشوید واگر در سر یا روی پاها است اطراف آن را مسح كند وبرای جای زخم به دستور جبیره عمل نماید.
(مـساله 342) اگر در جای وضو زخم و جراحت و شكستگی نیست ولی به جهت دیگری آب برای آن ضرر دارد, باید تیمم كند واحتیاط مستحب آن است كه وضوی جبیره ای هم بگیرد.
(مـساله 343) اگر جایی از اعضای وضو را رگ زده است ونمی تواند آن را آب بكشدیا آب برای آن ضرر دارد, به دستور جبیره عمل كند.
(مـساله 344) اگر در جای وضو یا غسل چیزی چسبیده است كه برداشتن آن ممكن نیست , یا به قـدری مـشقت دارد كه نمی شود تحمل كرد, باید به دستور جبیره عمل كند وبنابر احتیاط واجب اگر تمام یا بعض محل تیمم بی مانع باشد, تیمم هم بنماید چنانچه گفته شد.
(مساله 345) غسل جبیره ای مثل وضوی جبیره ای است , و احوط آن است كه ترتیبی بجا آورد.
(مـسـالـه 346) كـسـی كـه وظیفه او تیمم است اگر در بعضی از جاهای تیمم او زخم یادمل یا شكستگی باشد, باید دستور وضوی جبیره ای , تیمم جبیره ای نماید.
(مساله 347) كسی كه باید با وضو یا غسل جبیره ای نماز بخواند, چنانچه بداندكه تا آخر وقت عذر او بـرطرف نمی شود, می تواند در اول وقت نماز بخواند.
ولی اگرامید دارد كه تا آخر وقت عذر او برطرف می شود احتیاط واجب آن است كه صبركند واگر عذر او برطرف نشد در آخر وقت نماز را باوضو یا غسل جبیره ای بجاآورد.
(مـسـاله 348) اگر انسان برای مرضی كه در چشم او است روی چشم خود رابچسباند, باید وضو وغسل را جبیره ای انجام دهد واحتیاط آن است كه تیمم هم بنماید.
(مساله 349) كسی كه نمی داند وظیفه اش تیمم است یا وضوی جبیره ای بنابراحتیاط واجب باید هر دو را بجا آورد.
(مـسـالـه 350) نـمـازهایی را كه انسان با وضوی جبیره ای خوانده صحیح است ولی بعد از آن كه عذرش برطرف شد وهنوز وضوی جبیره ای باطل نشده است , برای نمازهای بعد بنابراحتیاط لازم بـایـد وضـو بگیرد.
بلكه بنابر احتیاط اگر در وقت ,عذرش برطرف شود نمازش را با وضوی جدید اعاده نماید.
غسلهای واجب غسلهای واجب هفت است : اول - غسل جنابت .
دوم - غسل حیض .
سوم - غسل نفاس .
چهارم - غسل استحاضه .
پنجم - غسل مس میت .
ششم - غسل میت .
هفتم - غسلی كه بواسطه نذر وقسم ومانند اینها واجب می شود.